Tu działa Bóg
nr 4 (82) KWIECIEŃ 2014

Na południowej ścianie kościoła umieszczono wtedy zegar z napisem: „Czas ucieka, wieczność czeka”, który był widoczny z okien mieszkania Wojtyłów.

Nina Brzostowska-Smólska

Wadowice miasto moje

„Z głęboką czcią całuję też próg domu Bożego – wadowickiej fary, a w niej chrzcielnicę, przy której zostałem wszczepiony w Chrystusa i przyjęty do wspólnoty Jego Kościoła. W tej świątyni przystąpiłem do pierwszej spowiedzi i Komunii św. Tu byłem ministrantem. Tu dziękowałem Bogu za dar kapłaństwa i – już jako arcybiskup krakowski – tu przeżywałem swój srebrny jubileusz kapłański” – mówił Jan Paweł II 16 czerwca 1999 roku podczas spotkania z mieszkańcami swojego rodzinnego miasta.
Źródła zaświadczają, że już w połowie XIV wieku na miejscu obecnej bazyliki stał mały drewniany kościółek, który po pożarze w II połowie XV wieku został zastąpiony murowaną gotycką budowlą. Dzisiejsze prezbiterium – dwuprzęsłowe, zamknięte prostą ścianą i zwieńczone sklepieniem krzyżowo-żebrowym – jest pozostałością z tamtego okresu. Połowa XVIII wieku przyniosła kolejny wielki pożar, po którym dokonano gruntownej odbudowy kościoła. Pod kierunkiem majstra murarskiego Franciszka Sosny w latach 1792-1798 powstała budowla w stylu późnobarokowym. Konsekrowany w 1808 roku kościół nosił początkowo wezwanie Wszystkich Świętych, zmienione później na Ofiarowania NMP.
W wieku XIX dokonano szeregu przeróbek w bryle świątyni: dobudowano zakrystię ze skarbcem, wejście główne zyskało portyk z balkonem, a Tomasz Pryliński, znany architekt krakowski, pokierował gruntowną przebudową fasady. Ozdobiły ją liczne ornamenty oraz kamienne rzeźby autorstwa Zygmunta Langmana: Matka Boża w otoczeniu świętych Piotra i Pawła, poniżej – święci Wojciech i Stanisław. Na południowej ścianie kościoła umieszczono wtedy zegar z napisem: „Czas ucieka, wieczność czeka”, który był widoczny z okien mieszkania Wojtyłów. Jan Nepomucen Bizański, wadowiczanin i profesor krakowskiej ASP, wykonał stacje Drogi Krzyżowej.
Kościół, odbudowany po zniszczeniach wojennych, w XX wieku został nieco przebudowany we wnętrzu, w 1992 roku zaś podniesiony przez Papieża do godności bazyliki mniejszej. W latach 2000-2003 dokonano gruntownej renowacji świątyni, a Aleksandra Grochal i Katarzyna Dobrzyńska z okazji 25-lecia pontyfikatu Jana Pawła II ozdobiły wnętrze polichromią ilustrującą nauczanie papieskie – sceny biblijne i alegoryczne zostały opatrzone tytułami encyklik, adhortacji i listów apostolskich. W prezbiterium natomiast przedstawiono polskich świętych wyniesionych na ołtarze przez Jana Pawła II:  św. Kingę, św. Faustynę, św. Maksymiliana Marię Kolbego, św. Alberta Chmielowskiego i św. Rafała Kalinowskiego.

 

1. W 2006 roku przed bazyliką stanął 2,5-metrowy pomnik Jana Pawła II z brązu autorstwa rzeźbiarza Maksymiliana Biskupskiego. Ojciec Święty jest ubrany w strój pontyfikalny, uśmiecha się i wyciągniętą dłonią błogosławi.

2. W kaplicy Św. Rodziny znajduje się barokowa chrzcielnica, przy której został ochrzczony w 1920 roku mały Karol Wojtyła.

3. W 1986 roku, jako że do bazyliki przyjeżdżało coraz więcej pielgrzymów, konieczna stała się przebudowa kościoła – okna z prezbiterium do kaplic bocznych zostały przerobione na przejścia. Tak zyskała ostateczny kształt obecna trójnawowa świątynia z lekko wydłużonym prezbiterium.

4. Obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy już od ponad stu lat jest otaczany niesłabnącym kultem, o czym świadczyć mogą liczne wota znajdujące się w kaplicy. Dla Jana Pawła II był to także szczególny wizerunek. W czasie swojej pielgrzymki w 1999 roku Ojciec Święty uwieńczył go koronami papieskimi.

5. Kaplicę Jana Pawła II, której program malarsko-rzeźbiarski jest poświęcony osobie Papieża Polaka, poświęcił w czasie swojej wizyty w Wadowicach w 2006 roku papież Benedykt XVI.


 

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce. OK