Szkolny poligon
Szkoła pozostaje ciekawym tematem filmowym, stanowi bowiem swoisty mikrokosmos, w którym można lepiej przypatrzyć się codzienności. Właśnie o szkolnym życiu traktuje interesujący włoski film „Czerwony i niebieski” Giuseppe Piccioniego. Opowiada historię Giovanniego, młodego nauczyciela języka włoskiego, który przybywa na zastępstwo do rzymskiego gimnazjum. Pełen zapału zabiera się do pracy, wierząc, że przy odrobinie dobrej woli „uda się coś zrobić” z młodymi uczniami. Napotyka jednak na ociężałość i opór niezainteresowanych wiedzą uczniów i zupełnie zniechęconych nauczycieli. Kompletny brak ideałów i zapału do pracy, obezwładniający pragmatyzm i bylejakość oraz nędzne warunki socjalne stanowią dla Giovanniego potężne wyzwanie.
Tytuł filmu nawiązuje do kontrastujących kolorów używanych przez nauczycieli do sprawdzania prac uczniów: niebieski – dobrze, czerwony – źle. Ale szkolne życie okazuje się wychodzić daleko poza schemat wskazany w tytule. Często nie wiadomo, jak postąpić i co jest prawdą, a co tylko pozorem. Mierząc się z obezwładniającą rzeczywistością, nauczyciel jest zmuszony stać się uczniem w szkole życia i rozwiązywać zadania z wieloma niewiadomymi…
Czerwony i niebieski (Il rosso e il blu); reż. Giuseppe Piccioni; obsada: Margherita Buy, Riccardo Scamarcio, Roberto Herlitzka, Silvia D’Amico, Gene Gnocchi; dramat; Włochy 2012; 98 minut.