Zaraz po wyjściu z domu zauważyłam liczne grono ślimaków, które tuż po porannym deszczu wyruszyły na poszukiwanie lepszego świata.

– Po powrocie ze szkoły mógłbyś je pozbierać – powiedziałam do Wojtka wsiadającego do samochodu.

– Nie będę uczestniczył w procesie eksterminacji ślimaków! – zaprotestował zdecydowanie.

– Jaka eksterminacja? Widzisz, ile ich jest? – usiłowałam zmotywować dziecko do działania. 

– Mamo, usunięcie ślimaków zaburzy naturalny ekosystem i ja nie chcę w tym uczestniczyć – wyjaśnił mały przyjaciel przyrody. 

– A jak nienaruszony „ekosystem” zje cały nasz ogródek, to co to będzie?

– Naturalna i ekologiczna katastrofa.