7 grudnia

2. niedziela Adwentu

Iz 40, 1-5. 9-11; Ps 85; 2 P 3, 8-14; Mk 1, 1-8.

Przygotujcie się! Idzie Bóg.

Bóg zaczyna realizować swój precyzyjny plan zbawienia. To, co kiedyś było obiecane, teraz staje się rzeczywistością. Ta realizacja dokonuje się etapami, według określonego planu. A wszystko po to, by ludzie mieli czas, żeby się przygotować, żeby pewne rzeczy sobie przemyśleć, przyswoić, wyrobić sobie własny pogląd i wzbudzić osobiste pragnienie Boga i Jego działania. Świadkiem i promotorem takiego przygotowania jest Jan Chrzciciel. On wiedział, co trzeba robić!

ks. Mariusz Pohl

8 grudnia

Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP

Rz 3, 9-15; Ps 98; Ef 1, 3-6. 11-12; Łk 1, 26-38 

Poruszająca jest historia Australijczyka, Nicka Vujicica  ̶  człowieka pozbawionego rąk i nóg, który przekonuje o sensie życia nas, którym nie zawsze chce się żyć… „Dla Boga nie ma nic niemożliwego”. Gdy drzwi są zamknięte, warto wówczas sprawdzić okna. Nick mówi: „Jeśli sam nie doświadczasz cudu, bądź cudem dla innych”. Skoro więc jemu udaje się dokonywać niezwykłych rzeczy, to tym bardziej nikt z nas nie powinien poddawać się zwątpieniu w podejmowaniu wyzwań, jakie przynosi życie.

Berenika Seryczyńska

14 grudnia

3. niedziela Adwentu

Iz 61, 1-2a. 10-11; Łk 1, 46-48. 49-50. 53-54; 1 Tes 5, 16-24; J 1, 6-8. 19-28

Na ludzkie pytania Jan odpowiada: „nie”, „nie jestem”, „to nie ja…”.

„Nie był on światłością, lecz [posłanym], aby zaświadczyć o światłości”. Jakże często nam się te role mylą. Ulegamy pokusie, by być dla innych światłością – pocieszeniem i ratunkiem. Jan wie, kim jest i jakie jest jego miejsce, a ja… Czy wiem, kim jestem i czego pragnie dla mnie Bóg?

Jan swą postawą zachęca do bycia ubogim i dzięki tej postawie może się objawić Boże bogactwo. A ubóstwo nie jest źródłem frustracji czy żalu, lecz daje poczucie radości i pokoju.

Małgorzata Laskowska

21 grudnia
4. niedziela Adwentu
2 Sm 7, 1-5.8b-12. 14a. 16; Ps 89; Rz 16, 25-27; Łk 1, 26-38

Scena Zwiastowania to bezgraniczne zaufanie Bogu. Anioł objawia Maryi, że zostanie matką Syna Bożego – Zbawiciela świata. Wybrana przez Boga, nieskażona żadnym grzechem kilkunastoletnia dziewczyna staje się dla nas wzorem idealnego posłuszeństwa i zawierzenia swojego życia Bogu pomimo wielu pytań i wątpliwości. Czy w naszym codziennym życiu jest miejsce dla Pana Boga? Czy może mamy własny, uporządkowany plan, w którym nie przewidujemy Bożej obecności? Otwartość na łaski, które daje nam Bóg, zaufanie i zgoda na Jego plany to najlepsza droga do pełni życia i zbawienia. Niech mi się stanie według Twego Słowa – niech się dzieje Twoja wola, Panie, a nie moja.

Ewelina Frąckiel

25 grudnia

Uroczystość Narodzenia Pańskiego

Iz 9, 1-3. 5-6; Ps 96; Tt 2, 11-14; Łk 2, 1-14; Łk 2, 1-14

Różne prawa i rozporządzenia wydają dzisiejsze władze, czasem utrudniają nam one życie tak jak Maryi i Józefowi. Oni jednak z pokorą podjęli niedogodności podróży, a także pobytu i porodu w obcym mieście, gdzie nie starczyło dla nich miejsca w gospodzie. I okazało się, że właśnie dzięki temu trudnemu doświadczeniu wypełniły się słowa Pisma! Dlatego nie przerażajmy się, gdy uderzają w nas coraz mniej zrozumiałe regulacje prawne. Pan Bóg jest silniejszy, a czasem to, co w naszych oczach szkodliwe, posłuży Jego planowi.

Agnieszka Zawisza

28 grudnia

Święto Świętej Rodziny

Syr 3, 2-6. 12-14; Ps 128; Kol 3, 12-21; Łk 2, 22. 39-40

Chcemy mieć wpływ na to, co nas spotyka. Jednak im starsi jesteśmy, tym bardziej rozumiemy, że od pewnych rzeczy nie da się uciec, innych nie da się zrobić, a jeszcze inne przychodzą nieproszone, niepytane, niespodziewane. W głowie mamy miliony scenariuszy i planów, a na końcu i tak wszystko wychodzi inaczej. Wtedy często pojawiają się: bunt, rozpacz, załamanie, zgryzota, że nic nie może być tak, jak byśmy chcieli. Myślimy: „Gdzie ta nasza wolność, gdzie to szczęście i w ogóle gdzie to nasze życie?”. Bóg jednak przez ten cały czas jest przy nas. I choć plan Boga nie zawsze nam się podoba, to czy nasz plan na pewno byłby lepszy? Oddajmy się Bogu, a będziemy rosnąć, nabierać mocy i napełniać się mądrością, nawet jeśli będzie inaczej, niż planowaliśmy. Popatrzmy na Świętą Rodzinę – ciekawe, jakie Oni mieli plany…

Urszula Koszarek